New Images
In 2021, Gwillim Project Partner Institution, DakshinaChitra Museum in Chennai developed a project to engage young women with the Gwillim Archives. They looked at the archives online, then used digital cameras in a re-photography project to link places and scenes in Chennai today to images in the Gwillim Archives, creating a contemporary archive of new images.
Photographer Rekha Vijayashankar recounts her experience below.
Rekha Vijayashankar
My Experience shooting the Gwillim Project, 2020 - 2021
I was told by Dr. Deborah Thiagarajan, founder of DakshinaChitra to identify and photograph places that the Gwillim sisters had painted. When I was told this, I was overjoyed to be part of this historic project. At the same time, I was also feeling overwhelmed not knowing where to go and what to photograph. I was constantly thinking about this project so much so that I was even unable to sleep properly. Whenever possible, I would look at the images of the paintings so that the paintings seep into my being and become part of my world and life.
Due to this bond I had created with the images, when I finally had the opportunity to visit the places that had been painted, I felt an instant sense of connection, as though I had already been there before. During the course of this project, there was a constant search in me for mountains, waterbodies, temples, seascapes, fields etc. I was overjoyed to see nature as well as the life of people who lived in harmony with nature. I was particularly happy to interact with them.
The history of 19th Century (1800-1807) its places and its people have changed a lot through the years so I felt curious and interested to search for the related photos and sceneries of this Gwillim project after almost 220 years and view it in today's age.There were many challenges while working on this project. For example, temple authorities normally do not allow photography of the inner sanctum sanctorum. However, when I explained the project to them and also showed them the paintings, they relaxed their rules. Similarly, not all members of the public were comfortable with being photographed. In such a case, I interacted with them in a friendly manner and put them at ease. Once they had given me their consent, I would photograph them and also show them what I had photographed which invariably would give them lot of happiness.
Rekha Vijayashankar
க்வில்லிம் திட்டம், 2020 - 2021 காட்சிப்படுத்துதலின் அனுபவம்
க்வில்லிம் சகோதரிகள் ஓவியம் வரைந்த இடங்களை எல்லாம் அடையாளம் கண்டு புகைப்படம் எடுக்குமாறு தக்ஷிணசித்ரா நிறுவனர் டாக்டர் டெபோரா தியாகராஜன் அவர்கள் என்னிடம் கூறினார். அப்படிச் சொன்னபோது, இந்த வரலாற்றுத் திட்டத்தில் அங்கம் வகிக்கப் போவதை எண்ணி மகிழ்ச்சி அடைந்தேன். அதே சமயத்தில் எங்கு பயணிக்கப் போகிறோம், எதையெல்லாம் புகைப்படம் எடுக்கப் போகிறோம் என்று தெரியாமல் தவித்தேன். ஆகவே, இந்தத் திட்டத்தைப் பற்றி தொடர்ந்து யோசித்தவாறே இருந்தேன், என்றாலும் என்னால் சரியாகத் தூங்க முடியவில்லை. கிடைத்த தருணங்களில் எல்லாம் ஓவியங்களின் பிரதிகளைப் பார்ப்பேன். அதனால் அந்த ஓவியங்கள் கூறுகள் எனக்குள் ஊடுருவி, என் உலகம் மற்றும் வாழ்க்கையின் ஒரு பகுதியாக மாறியது.
பிரதிகளோடு நான் ஏற்படுத்திக் கொண்ட இந்தப் பிணைப்பின் காரணமாக, இறுதியாக வர்ணம் பூசப்பட்ட இடங்களைப் பார்வையிடும் வாய்ப்பும் கிடைத்தபோது, ஏற்கனவே அங்கு சென்றது போல் ஒரு உடனடி இணைப்புணர்வை என்னால் உணர முடிந்தது. இத்திட்டத்தின் போது, மலைகள், நீர்நிலைகள், கோவில்கள், கடற்பரப்புகள், வயல்வெளிகள் என என்னுள் ஒரு நிலையான தேடல் பயணமும் அமைந்தது. அதில் இயற்கையையும், இயற்கையோடு இயைந்து வாழும் மக்களின் வாழ்க்கையையும் கண்டு மகிழ்ந்தேன். அவர்களுடன் பழகுவதில் மகிழ்ச்சியடைந்தேன்.
19 ஆம் நூற்றாண்டின் (1800-1807) வரலாற்று வெளி என்பதால் அதன் இடங்களும் மக்களும் நிலப்பரப்புகளும் இடைப்பட்ட ஆண்டுகளில் நிறையவே மாறிவிட்டன. கிட்டத்தட்ட 220 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு இந்த க்வில்லிம் திட்டத்தின் தொடர்புடைய புகைப்படங்கள் மற்றும் இயற்கைக் காட்சிகளைத் தேடுவதில் முனைப்பும் ஆர்வமும் கொண்டேன். இந்தத் திட்டத்தில் பணிபுரியும் போது பல சவால்கள் முன் நின்றன. உதாரணமாக, கோயில் அதிகாரிகள் பொதுவாக உள்ளே கருவறையைப் புகைப்படம் எடுப்பதை அனுமதிக்க மாட்டார்கள். இருப்பினும், நான் அவர்களுக்குத் திட்டத்தை விளக்கியதும், ஓவியங்களைக் காட்டியதும், புரிந்துணர்வுடன் விதிகளைத் தளர்த்தினர். அவ்வாறான நிலையில் தோழமையுடன் அணுகி அவர்களை நிம்மதியடையச் செய்தேன். அவர்களுடைய ஒப்புதலில் எடுத்த புகைப்படத்தை, அவர்களுக்குக் காண்பித்து முழு ஒத்துழைப்புடனே ஆவணப்படுத்தினேன். இந்தச் செயல் அவர்களுக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சியைத் தந்தது. ௪க மனிதர்களுடன் கை கோர்த்து மகிழ்வுடனே இது போன்ற பயணங்களைத் தொடரவும் விரும்புகிறேன்.
- ரேகா விஜயசங்கர்
